Roots for ever.

Hoe ik bij het koor ben terechtgekomen weet ik niet meer. Surfend op internet naar een koor in Rotterdam of via de site van Djoj op zoek naar muzikale activiteiten daar?

Waarom ik bij het koor gebleven ben, weet ik heel goed en ook dat ik dat al na de eerste avond mijn besluit genomen had.

Ik had  van tevoren mijn komst bij Franca aangekondigd en werd hartelijk ontvangen.

Een bijzonder koor; mensen die graag met elkaar muziek maken en daarvan genieten.

Nog steeds, na bijna 2 jaar, vind ik het een lust voor het oog om te zien hoe de dirigent zijn stemvork uit zijn broekzak haalt, zijn rechterbeen omhoog tilt en daar een tik met die stemvork op geeft, de stemvork naar zijn rechteroor brengt. Even is het stil en dan geeft hij met zijn linkerhand elke zangpartij een noot. 

Een lust voor het oor is om te horen dat deze ogenschijnlijke simpele handelingen in korte tijd een groep mensen de mooiste liederen kan laten zingen.

Zo zong ik die eerste avond, en met grote schroom, want ik vond dat ik niet kon zingen en wilde het zo graag, in het Engels, Frans, Russisch en Zuid-Afrikaans.

Die avond zongen we een lied dat mij deed denken aan de Graceland-tour van Paul Simon.

Ema Weni.

 Ik ben 29 jaar geleden naar een concert van Paul Simon met zijn Zuid-Afrikaanse band geweest. Het was een feest.

En wat ik nog op dat moment nog niet wist; ik was zwanger !

ROOTS

EEN BEGIN

NA HEFTIGE TIJDEN

IS ER WEER MUZIEK

GENIETEN

Janneke Hoek

P.S. Ik vind het overigens heel prettig om in dit koor te zingen, repeteren met en voor elkaar, zonder tijdsdruk. Geen optredens met kleren in het zwart in combinatie met een andere uniforme kleur

Seizoenstart Roots.

Het is vrijdagavond 15 januari 2016 en we gaan weer beginnen met het nieuwe koorseizoen.

Eerst is het nog wat stil in de zaal.

Terwijl in de bar van Djoj inmiddels veelvuldig en wangvullend het nieuwe jaar wordt toegewenst.

Dat alles bij een kopje thee.

En zo'n vers uit de oven zelf gebakken cake,waarvan de geur alleen al iedereen doet watertanden.

In het plastic, zo legt Thea mij later uit, zitten samengeperste dadels met noten zonder toevoeging. Ik mag er zelfs een stukje van afknabbelen.

Een aanrader.

En dan is het zo ver. 

Onze dirigent, met wie het heel goed gaat, doet ons een aantal verstrekkende poweryoga- oefeningen voor, die wij min of meer proberen te imiteren.

Dat maakt ons heel los zodat we ons heerlijk kunnen uitdansen op Angolese muziek van Waldemar Bastos. Iedereen wordt er vrolijk van. 

Iets dat onze dirigent graag vastlegt.

Na een Franse canon over vuur en blauwe lucht en nog een ander lied komen we bij een studiemoment: "Aller Auge warten auf dich, Herre". En dat doen we...........onze ogen richten op Herbert. Gelukkig gaan we niet verder dan "dein milde Hand", want het Zuid Afrikaans volkslied wacht op ons.

Na een korte wat langere pauze is het tijd voor de groepsfoto. Omdat we er allemaal op willen is Peter bereid deze taak op zich te nemen.

Iedereen is natuurlijk blij dat hij of zij op de foto mag en er wordt zelfs gezongen.

Het resultaat is er dan ook naar.

Dan zingen we nog een Aza Lazem, een Rhythm of Life en nog veel meer, waarna we afsluiten met een Irish Blessing, die passanten in de gang stil doet staan om met gesloten ogen te luisteren.

The Voice of Roots.

Als dat niet mooi is.

Een gelukkig, gezond 2016 vol verwondering en harmonie.

Het blog van Rootskoorrotterdam wenst alle oude, bestaande, nieuwe

en toekomstige leden een jaar van voorspoed, groei, veelkleurigheid en na enige studie..........veel harmonie.

En dat alles onder leiding van Herbert de Jonge, dirigent.