Rootskoor Rotterdam op de Rotte.

 Ook deze keer zochten we, nou ja, de commissie, naar een waardige afsluiting van ons zangseizoen. In het verleden deden wij dit wel eens met de boot van Plaswijk of een rederij langs de Rotte. Altijd weer heel bijzonder. Na overleg van links naar rechts en van rechts naar links, besloot Marian een grote motorsloep met toilet te reserveren. De bemanning van 32 hoofden en een kapitein waren snel geronseld.

Vandaag lag het startpunt aan de Linker Rottekade. Wij werden daar om 19.30 uur verwacht om in te schepen ( en in te laden ). We zouden dan om 20.00 uur van wal steken. Een rustige plek met de mogelijkheid tot voorzit op de bankjes of nazit in het nabijgelegen café.

Op aanraden van Theo had iedereen voor niet meer dan 10 personen drank en eten meegenomen. Aanvankelijk was dat alles nog wat verscholen en tegelijkertijd kwam er van alles op tafel, zoals de heerlijk krokante flapjes van Alexandra. Daar is - bijna - geen foto van: ze waren te lekker en daardoor te snel weg. Een zgn. flap uit. De rest zag er overigens zo uit:

 We maakten kennis met onze kapitein die rustig zittend achter zijn stuurwiel ook dit bonte gezelschap vol klanken over zich heen kon laten komen komen.

In eerste instantie een groep van een al rust en vol verwachting. Bij de afvaart werd een oud zeemanslied ingezet ( stond niet in de bundel ).

Onderweg was voor veel amusement gezorgd. Zo zongen we veel evergreens voor elkaar en onszelf. Herbert, onze grote leidsman en vandaag eerste stuurman riep ons op naar de ander toe te zingen. Vreemd was wel dat toen ik mensen op 100 meter zag ,hij ineens zachter wilde. Hierbij werd overigens ons internationale klankpalet gelijk duidelijk. Het was niet echt mooi, maar wel vanuit het hart.

Ook waren er naast strak geleide koorzang en ritmisch geklap persoonlijke solo's, duo's en quartetten en daar werd zichtbaar van genoten.

Wie nog niet zo bekend was met ons bonte repertoire werd goed begeleid. Je stond er nooit alleen voor.

Onderweg kwamen we veel passanten tegen die heel vrolijk en enthousiast op ons Afrikaans repertoire reageerden.

 

 

 Wat nu precies het toilet aan boord was, was onduidelijk en werd ook niet duidelijk. Niemand die het wilde proberen. Wel deden de meest wilde suggesties de ronde.

 

We passeerden een van de karakteristieke molens aan de Rotte. Het was dezelfde als die van de voorgaande keer. En wat een mooi clair obscur.

 

 Verrassend was dat Els een voorbijganger zover kreeg dat hij onze tocht ( waarbij wij als vrienden elkaar over de rivier heen droegen ) op film kon vastleggen. Samen onder de brug door.....lalalala.....lalalalala....when the river is deep.

 

 

 Het onder een brug doorgaan was niet altijd even simpel. Op een zeker moment was het duiken of stoten. Iedereen dook wat de kwaliteit van de zang niet echt ten goede kwam.

 

 

 

Intussen kleurde de lucht pastel. De zon was onder en wij keerden terug naar waar het eerder begonnen was. Met een sfeervol Tibie 4 beëindigden we onze reis. Er werd onderling hartelijk afscheid genomen. Sommigen gingen naar hun tram, auto, fiets en anderen gingen het café in voor een laatste oorlam. Het was weer mooi geweest.

Dankjewel allemaal.

Tekst : Henk.

Film en fotografie: Els, Mar, Marleen, Henk, Arie.

Na het publiceren van dit blog kwam nog een grote serie fraaie foto's van Arie ( Hoflaankerk ) binnen. Hierbij een kleine selectie.