ONK meets, greets and sings ROOTS

Roots zingt samen met het het Noorse koor ONK ( met een / door de O ).

Het is zondag 12 juni. Er waren wat "Nordische" onzekerheden aan vooraf gegaan, maar nu was het zover. Wij zouden samenkomen en samen en afzonderlijk zingen in de Noorse kerk aan de Westzeedijk in Rotterdam. En het zou niet bij zingen alleen blijven, want er werden ons wafels en taarten beloofd. JA ! ( ook in het Noors ).

De kerk werd in 1914 door Noorse timmerlieden gebouwd. Ze gebruikten hiervoor hout en bouwmaterialen uit Noorwegen. Als ontwerp diende de Noorse staafkerk uit de17de eeuw. Het is gebouwd om Noorse zeelui een tijdelijk thuis te bieden en om hun geloof te kunnen belijden (Luthers ). In 1937 werd het kerkje 170 meter verplaatst omdat de Maastunnel aangelegd zou worden.In 1941 viel een brandbom op het woongedeelte, maar de kerk ( uiterst links ) werd gespaard. Sinds 1999 is het een Rijksmonument.

 De weg ernaartoe voelde als een soort van pelgrimage. Een auto kon je daar niet kwijt, dus werd het lopen, fietsen of de metro. Dat gaf ons de kans om nog even een blik werpen op het oude Dijkzigt ( 1961 - 2022 ) dat klaar stond om gesloopt te worden. Het zag er wat troosteloos ( bijna Oekraïens ? ) uit. Janneke maakte er een foto van. 

  Eenmaal bij de kerk aangekomen vonden wij onze medepelgrims, waarvan de meesten per fiets reisden, ja zelfs tegen de harde Westzeedijkse wind in. Gelukkig werden we snel opgevangen door een dame in het geel en een in het paars en werden we omgeleid naar de achterzijde van de Sjomanskirken /.

Binnen zag het er gezellig uit. De tafels waren gedekt met taarten en wafels. Van de taarten had de groep Trondheim al mogen proeven, maar niet teveel, zo hoorde ik. Ze waren ronduit heerlijk. Marjolijn legde onze tevredenheid fotografisch vast.

 

 Na dit gezellige intermezzo maakten wij kennis met de kerk en de voorgangster, die ons van alle details op de hoogte bracht. Het had iets van een levenswerk zo bevlogen vertelde zij, en een milde Noor achterin maande haar om het toch vooral niet te lang te maken. Tevergeefs. De reddingsboot ( rechtsboven ) aan het plafond hielp uiteindelijk wel om de finish te bereiken..

Er viel ook veel te zien. De houten wanden en plafonds waren Noors gedecoreerd. En deden mij denken aan die uit de series Vikings en Walhalla op Netflix. Wel waren de afbeeldingen van Thor, Odin en Freya vervangen door Engelen en Christus aan het kruis ( een pijnlijke afbeelding, uiteindelijk met een goede afloop ). En dat is fijn.

En toen werd het tijd om te zingen. We waren met een bijna compleet koor en ons goed ingestudeerde repertoire ging van een Oekraïens wiegelied, een Noors zonder zeilen lied naar een Ierse zegening. 

Allemaal heel mooi en mede ondersteund door de dirigente uit Trömso, van boven de poolcirkel, zo vertelde zij. Soms kon je bij haar het Noorderlicht zien glanzen.

 Daarna was het tijd voor ONK. Een dynamisch en krachtig zingend koor. Op het moment dat ik mij even naar de benedenverdieping ( toiletten ) begaf en te midden van de wit houten lambriseringen naar de zang luisterde, kwamen herinneringen op naar de film "As it is in heaven". ( Weliswaar Zweeds maar dat verschil hoor ik niet, 2004 ).

De middag werd afgesloten met een collectief gezongen Irish Blessing. Helaas een te groot bestand om toe te voegen.

Eenmaal buiten ervoeren wij allen iets feestelijks en om dat te vieren gingen we het park in om een afsluitend terrasje te pakken. Helaas hadden honderden Nederlanders een soortgelijk feestelijk gevoel, want er was 1 stoel beschikbaar en wij waren met 18. Ook was er een rij aan de bar. Een deel van de groep ging zich toen maar koesteren in de zon, terwijl een ander deel als bankzitters de schaduw opzocht.

Gelukkig had het alziend oog van Karel een accommodatie ontdekt waar ze ijs van boven de poolcirkel ( Trömso ? ) verkochten. In meerdere  smaken in hoorntjes van IJslands lava. Ja er gebeurden vandaag bijzondere dingen.

Ook alle fietsen stonden er nog en met een windje in de rug kon naar huis gepeddeld worden. Het was weer mooi geweest. Met dank aan de initiatiefnemers.

 

TAKK SKAL DU HA.

Henk, Rotterdam, 12 juni 2022.

Het Rootskoor zingt in Pro Rege,

Het Rootskoor in Pro Rege.

Het is donderdagavond. Het Rootskoor Rotterdam zingt voor de tweede keer in haar nieuwe accommodatie: Pro Rege in Rotterdam Kralingen. Gelukkig is parkeren hier geen probleem en na 18.00 uur gratis. Ik vind na wat gegoochel ( neen geen gegoogle ) met het éénrichtingsverkeer een mooie plek in het Rozenburgpark, bij het Libanon Lyceum  Pro Rege ligt op loopafstand. Anderen maken gebruik van de metro die op de halte Voorschotenlaan stopt.

Inmiddels weet ik waar ik alles kan vinden. De buitenkant toont dat de Pro Reges thuis zijn en ik naar binnen kan.

Eigenlijk zouden we zingen in de bovenzaal, maar in verband met Covid en een aangeland tango-gezelschap krijgen we de kerkzaal tot onze beschikking.

Onze voorganger Herbert neemt moeiteloos plaats op het altaar en buigt zich onmiddellijk over de partituur op zoek naar zijn stemvork, terwijl de bassen zich achter de sopranen nestelen. Er is nog tijd voor wat nuttig overleg, maar bij het eerste teken veren zowel sopranen als alten op van hun stoel. De sfeer is gezet. Het inzingen begint.

Halverwege is het tijd voor pauze. Tijd om boven de bar te gaan verkennen en wat mee te deinen op Malando muziek. Helaas heeft de bar geen Westmalle Dubbel, wat ik wel een minpintje vindt. 

Om bij de bar te komen is wel wat klimwerk nodig en van boven af heeft het wel iets van een zwarte piste op de wintersport. 

 

Er is gelukkig net als daar een lift aanwezig, verstopt in een van de vele zij-gangetjes. Een ideale plek voor een kort en intiem samen zijn. Yes !

Terug in de kerkzaal valt het mij op dat er weliswaar veel ruimte is, maar dat het geheel ook nogal kaal in aankleding is. Er is een lichtpunt ( figuurlijk ) en dat is de goed doorwerkte collage boven het altaar. Daar vind ik ook de kleuren in terug die ons koor zo kenmerkt. Zo zijn links onderaan de bassen te zien, in het midden het heilig vuur van de tenoren. Er is ook een zoekelement, dat mogelijk met Bogoroditse Devo heeft te maken. Kortom er is veel te zien.

De akoestiek is echter prima. Vanuit mijn positie bij de bassen komt alles wat Herbert zegt als een trilling naar mij toe. Dat is wel even wennen. Tijd voor een geluidsopname.

 

 

 

Op 10 februari zingen we weer verder. 

Henk, 27 januari 2022.

https://youtu.be/InMhSNBlIg8

Deze link gaat naar Bogoroditse Devo met bladmuziek.
 

Rootskoor at the Akropolis 2008.

 Uit de oude doos..........Roots at the Akropolis 2008.

Het is rond kwart voor acht als ik op goed geluk Schiebroek binnenrij voor een concert in de aula van Humanitas, de Akropolis. Het duurt even voor ik voor de juiste schuifdeuren sta.

 In de hal zie ik wat oudere medemensen die zo te zien wel een vrolijke neut, sorry, noot, kunnen gebruiken.

Een heel lieve dame door wie ik heel veel later wel verzorgd zou willen worden wijst mij de weg naar het artiestenverblijf. Net op tijd voor het inzingen. Ik ben vanavond grotendeels in het rood. Het is immers een Kerstconcert. Heel apart, vooral omdat de meesten in het zwart gekleed zijn.

In een nabijgelegen ruimte verblijft een herdershond. Bij het inzingen van Ja Ma Lena brengt hij een van grote diepte komende jank voort. De toon is gezet. Ook voor hem.

We zingen van alles maar een klein stukje, want met alle gehoorapparaatjes op scherp willen wij nog niet alles verklappen.

  Ons potentieel bloot geven, zal ik maar zeggen.

En dan is het zover: licht tintelend van de spanning lopen wij naar de grote aula. Als ik naar boven kijk, waar de ingangen van de diverse woonlagen zijn zie ik dat er dranghekken geplaatst zijn. Zo zal de te verwachte toeloop van ouderen worden gekanaliseerd.

Voor ons: een zaal vol......ons publiek. Even verwacht ik dat zij "vol verwachting klopt ons hart" zullen gaan zingen, zodat wij daar over heen "daar bij die molen" kunnen gaan inzetten.

Zo niet wij. Wij gaan los met ons multiculturele vierstemmige repertoire. Jiddish, Russisch, Ewuradzees, Bosnisch, Iers, Afrikaans...... Alles komt in een hoog swingend tempo voorbij. Hier en daar ondersteund door piano en saxofoon.

Diep onder de indruk en met alle zintuigen open neemt men ons waar. En dan trekken wij het aula-veld in om temidden van hen een fraai Soefilied te zingen. Er daalt een diepe ontspanning in de zaal.

Niet voor lang: met het Tsarenlied Ngogajaletha en Walamalese krijgen we ieder weer op de punt van de al dan niet rollende stoel. Yes ! Dan nog een Szakura en Hasjiwenoe. En om af te sluiten het prachtige Irish Blessing.

Inmiddels heeft de hoofdzuster signalen af gegeven om wat kalmer aan te doen, er moet vannacht ook nog geslapen worden.

Onder een daverend applaus verlaten wij het podium, waarna wij ons terug spoeden naar onze studio waar wij tot in de kleine uurtjes, zingen, dansen en drinken.

Een uniek Hollands lied klinkt: En we gaan nog niet naar huis.....

Nou ja, uiteindelijk wel. Een ervaring rijker.

Henk. 

 

 

 

Afscheid van Djoj en Kerstviering 2021.

 Afsluitingsmiddag Rootskoor in Djoj.

Het is vrijdagmiddag 17 december als we voor de laatste keer bijeenkomen in Djoj. Het is niet anders. Vandaag nemen we ook afscheid van Peter en Lia die 27 jaar lang onze gastvrouw en gastheer zijn geweest. Minpuntje is vanavond wel de afwezigheid van onze dirigent en startmotor Herbert, die wegens familieomstandigheden verhinderd is. Zingen doen we wel voor hem.

Jolanda zal vanavond dan ook proberen om onze stemmen in harmonie samen te brengen. Met behulp van het orgeltje van Karel. Franca coördineert. Ook is er een gastoptreden van Hans op gitaar en Marjanne op jukelele. Dorien en Alexandra zorgen voor zoet en hartig ( een mooie combi ). Peter voor de bubbels. Theo voor een lied. Margreet en Heleen voor de geschenken. Karel en Marleen voor de lichtjes en rest voor de rest.

Jolanda vraagt of ik foto's en filmpjes wil maken en de gevolgen daarvan zijn inmiddels zichtbaar. Naast het afscheid van Peter en Lia verlaat ook Ella het koor. Een oer-lid dat ongetwijfeld vroeg of laat weer even zal opduiken. 

We zingen gemengd repertoire met een kersttintje. Alleluja, Noyana, Tibie, Coventry Carols en natuurlijk Tibie en De Noche. Na de pauze wordt het wat losser als Marjanne en Hans los gaan. Blue Moon wordt vermengd met Daffodils, we gaan naar Bethlehem, wensen elkaar Veliz Navidad en een Silent Night.

Tenslotte hoorden we ook nog een leeuw in de jungle. Die lag te slapen

 

 

En dan is het voorbij. De laatste restjes Roots in Djoj worden geruimd en de zaal wordt zo achtergelaten zodat deze nog jaren te gebruiken zal zijn. Zelfs de stoelen die mochten blijven staan zijn geruimd.

Op verzoek van Alexandra maak ik nog een laatste rondgang door het gebouw voor het om 17.00 uur echt dichtgaat. Het is er stil. Alsof alles slaapt en zo meteen de mensen en groepen weer zullen binnenkomen en het bruisende, spirituele leven weer zal opvlammen. Helaas. Dag vele mooie en inspirerende momenten die we hier hebben mogen beleven. Dag Roots, dag Tantra, dag Massages, dag Biodanza, dag filosofie, dag Schrijfkunst, dag 5 Ritmes, dag Familieopstellingen, dag grote diversiteit van Zijn.

Een laatste blik door mijn camera ( buitenfoto van Marjolijn ) en dan naar huis.

 

 

 

 Het Rootskoor Rotterdam gaat verder......

Na een moeilijke periode tijdens corona ontstond enige weken geleden de mogelijkheid om weer binnen te gaan zingen. Na het aangepast zingen onder de bomen, onder de luifels buiten en in de Heenwegse kassen mocht het weer.

Probleem was echter dat het Centrum Djoj, waar wij de afgelopen 25 jaar met heel veel plezier hadden gezongen ( en meer dan dat ) zou ophouden te bestaan. En dat betekende dat we op zoek moesten naar een nieuwe en coronabestendige accommodatie. En dat was niet zo gemakkelijk.

Peter van Djoj bleek echter een redder in de nood: hij bood zijn grote zaal 10 aan. Hier zouden we tot de Kerst kunnen blijven zingen. Dat gaf ruimte. De HTH - commissie kon vervolgens op zoek gaan naar iets nieuws. Er werden op vele plaatsen bezoeken afgelegd. De Goede Herderkerk, De Bergsingelkerk, De Buurvrouw, Subud, de Baptistenkerk, De Open Hof, Recreatiecentrum Zevenkamp, Pro Rege, het tuinhuis van Trompenburg, het Ariuscollege, enz.

Daarbij werd ook duidelijk dat wij mogelijk van de aloude vrijdag naar de donderdag zouden verhuizen. Het werd een ware zoektocht, maar uiteindelijk kwamen we uit bij Pro Rege in Kralingen. Een ruime zaal met extra mogelijkheden en horeca voor in de pauze en bij de nabeleving. En zo kunnen we met Roots moeiteloos verder in januari 2022. Een hele opluchting. 

Tot die tijd zingen wij nog een aantal keren in Djoj. Als een afscheidstournee.

Henk, 18-10-2021.