Rootskoor Rotterdam: december 2015

Kerstavond Rootskoor Rotterdam 2015

Terwijl we onze lippen nog aflikten van het Kerstdiner bij Djoj in 2014, was het al weer zover:

Vrijdag 18 december 2015.

En opnieuw kwamen wij allen tesamen, het koor, oud-koorleden, parttimers. Gewoon tesamen bij Djoj. En weer bracht de kok een voortreffelijk Kerstdiner ter tafel dat door Peter op professionele wijze geserveerd werd.

Speciaal voor deze gelegenheid had hij zelfs een fraaie Kerstboom met lichtjes geplaatst. Of Bert deze gesponsord had weet ik niet, maar mooi stond-ie er wel.

Het diner werd besloten met een toetje dat bestond uit een flensje, dieprode kersen en slagroom.

Op dat moment - bij het zien van deze kersen ? - brandde het koor los met een gepassioneerd: Amor, Amor, Amor.

Ja de stemming zat er goed in en werd voortgezet in zaal 3. Deze keer geen rekken en strekken om de spijsvertering te sparen , maar een vrolijke dans op Missisippi, in een uitvoering van Hans Theessink en Ry Cooder ( het gesprek van de dag bij de sopranen ). Zelfs de meest stijve spieren werden zo toch lichtjes aangesproken.

Intussen had Theo ook de lichtjes ontstoken. Hier en daar met interruptie, maar ja het zijn soms ook donkere tijden.

Voor ons het moment om een levende Kerststal te maken, waar omheen wij ons als herders, dan wel schapen konden voegen.
En daarbij werd gezongen : Puer natus in Betlehem.
En natuurlijk : Entre le boeuf et l''ane gris.
( voor die rollen wilde niemand tekenen ).

Onze "Maria en kleine Jezus ( vandaag een meisje)" konden zo nog heerlijk nagenieten van de warme kersen met slagroom die zij kort tevoren in de herberg genoten hadden..

In het kader van "Nu sijt wellekome" en de ledenwerving in het algemeen hadden Theo en Margreet een welkomstlied geschreven. En al onze namen kwamen er in voor.

Deze avond was de premiere.

( Zie elders in dit Rootsblog ).

Het werd uit volle borst gezongen.

Eenmaal op stoom gekomen zongen we ook Tobis: Dobry wecir tobi; Zweeds: Strälande Juul: Spaans: El alma que ( kekee ) anda en amor en nog veel meer stemmigs.

Maar een Kerstconcert is geen Kerstconcert als er geen Stille Nacht, Heilige Nacht wordt gezongen.

Deze keer deden wij de Duitse versie.

Daarna moest Herbert van de Commissie Aanwas iets uitpakken. Dat was spannend en het riep ook veel nieuwsgierigheid op.
Het was de flyer die ons koor een grotere bekendheid zal geven.

We kregen er allemaal 2. Een voor onszelf. Een voor een ander toekomstig lid.

Zo kan het volgend jaar nog knap druk worden!

En nadat we met een Irish Blessing van dit seizoen en elkaar afscheid hadden genomen werd het tijd voor de bar. En daar werd tot in de kleine uurtjes doorgezongen.

Oud-Hollands repertoire, maar ook Perry Como's Christmas Songs.

Het was weer mooi geweest. Dat vonden de schaapjes ( ze waren geteld ) ook.

Henk.

Welkomstlied Rootskoor.

Met dank aan Theo en Margreet.

	Welkomstlied 2015 U zijt wellekome Herbert lieve Heer Stuwt ons tot grote hoogte Wij leren alsmaar meer. U zijt wellekome Met uw stemvork op en neer Djoi ziet u graag komen Vol vreugde altijd weer Kyrie eleis
	Jij bent wellekome Vrolijke sopraan Je zingt als allerhoogste Als kipje zonder haan. Riek, Dorien en Laila Marjolijn, en ook Margreet Karen, Marleen en Heleen Marie en ook –José Kyrie Eleis
	Gij zijt wellekome Alten, allemaal Je zingt een toontje lager En maakt soms veel kabaal Sandra, Hilde, Hanneke Ja, Franca spant de Croon Lena zingt mooi Russisch En Leny houd haar toon Kyrie Eleis U zijt wellekome Bij Roots op ons koor Met nóg een toontje lager Noemen we jou tenor. Ingrid, Thea, Anneloek Maria doet graag mee Janneke, die van de Hoek Kijkt altijd heel tevree Kyrie Eleis
	Gij zijt wellekome Ook al klink je laag De bassen brommen zuiver Van onder uit hun maag. Aart, een Haantje, Paul en Bert Zijn ons al jaren trouw Karel, Theo, Henk er bij Geen bas is hier een vrouw. Kyrie Eleis
	Jij bent wellekome Jij die hier vroeger zong En als je nog geen lid bent Zing uit je lijf je long Maddie, Wil, en Ineke Ooit zong je met ons mee Ella, Jook of onbekend Doe steeds je best voor twee Kyrie Eleis

Jij bent wellekome

Jij die niet bent genoemd

Want Anne en alt Gudrun

Ook jullie zijn geroemd

Dorien van de tenoren,

hoort er ook volledig bij

Zelfs de naamlozen

Verwelkomen wij blij

Kyrie Eleis

Een stukje historie.

Ontstaansgeschiedenis van het Rootskoor Rotterdam

Het Rootskoor in Rotterdam is opgericht in 1995.

Mieke Kirkels woonde op de Statenlaan en wilde graag een koor beginnen.

Djoj was net gestart op de Antony Duyklaan.

Dus de lokatie was er, nu nog een dirigent en medezangers.

Herbert de Jonge uit Amsterdam werd benaderd. Hij was enthousiast en wilde graag naar Rotterdam komen.

Het koor begon met een klein groepje zangers en is uitgegroeid tot ongeveer 30 koorleden. Het koor komt om de week op vrijdagavond bij elkaar om nieuwe liedjes in te studeren en na de pauze uit volle borst bekend repertoire te zingen.

Herbert is na al die jaren nog steeds de dirigent die het Roots koor met veel inzet en enthousiasme een avond lang zingend het weekend in laat gaan.

Herbert komt uit een muzikale familie. Al jong zat hij aan de piano en probeerde zijn broers te overtroeven. Zijn moeder zong altijd gezellig mee met zijn pianospel.

Herbert heeft uiteraard een grote liefde voor muziek.

Jazz heeft zijn voorkeur maar ook klassieke muziek en wereldmuziek staan hoog genoteerd.

Dat zien we terug in de liederen die het koor zingt .

Kortom de ideale dirigent voor het Rootskoor dat met veel aandacht, inzet en enthousiasme liederen uit de hele wereld zingt.

Wij, de koorleden hebben altijd een heerlijke avond.

Het samen zingen geeft een gevoel van verbinding, vrolijkheid en ontspanning.

Er wordt flink gestudeerd, want we willen een mooi resultaat bereiken. Maar het plezier van het zingen zelf staat voorop!

Met dank aan Marie José

Alle Roots aan dek !

"Call Pete again boys, call Pete again!"

And for the love of Rootskoor call Pete again!"

Wat begon als een leuke variatie op het Engelse drinklied "Call George again" ( opgedragen aan Peter, de man bij wie wij al zo'n 20 jaar onze zaal huren ), pakte wonderlijk uit.

Toen wij het eenmaal voor hem uit volle borst gezongen hadden was hij zo vereerd en blij dat hij ons de mogelijkheid gaf om ( met een kleine bijbetaling ) een rondvaartboot te huren om daar onze laatste seizoensavond te kunnen vieren.

"Piet Hein, Piet Hein, zij naam is klein",

zo reageerde mijn Shanti-hart.

"Zijn daden benne groot......

( ja het ging natuurlijk weer over Peter )

hij heeft gevonden een oude boot....."

Maar eerst kwamen wij allen tesamen ( ook een goed idee voor een liedje ) bij de nieuwe ingang van het volledig gerenoveerde Plaswijckpark.

Veiligheid is ook daar een groot goed.

Rond 20.30 uur openden 2 stevige, gebruinde mannen een hoogstaand hek dat zo in de Bijlmerbajes zou passen.

Wij werden vriendelijk welkom geheten en zoals wel eens eerder was gebeurd glipte er iemand mee naar binnen die geen koorlid was ( maar gelukkig wel een moeder - met een wonderschone altstem - had ).

Vanaf de verhoging waar ik stond had ik een prachtig uitzicht over de verlokkingen van Plaswijck en even dacht ik nog hoe leuk het zou zijn om met elke stemgroep in zo'n zwaantje te gaan zitten.

Ik probeerde het nog in de groep te gooien, maar die waren al met het repertoire, de hapjes en het volgend seizoen bezig.

Onze boot lag helemaal aan de andere kant van het park afgemeerd. De beste kaartlezers zouden ons de weg wijzen en dat viel niet altijd mee.
"Eyewish" ging zo door mij heen.

Ondertussen moesten een aantal oudere jongeren stevig in de hand gehouden worden: dit kussen zag er toch wel heel aantrekkelijk uit en omdat we tegenwoordig liever zittend dan staand zingen.........................

Uiteindelijk belandden we aan boord. Konden de meegebrachte dranken en hapjes geïnstalleerd worden en konden wij van wal steken met een wonderschoon vierstemmig lied dat ik mij helaas niet meer kan herinneren. De boot hing namelijk nogal scheef ( teveel wijn aan stuurboord vermoed ik ). En dat wilden we vastleggen.

Onze dirigent zat in het vooronder ( daar waar de zelfgemaakte borrelgarnituur in de tas zat ). Daar begon het zingen dus meestal. De stemvork werd voor een keer een prikvork. En ja, dan laat je je vanzelf meenemen.

Hoe anders was het achterin. Veel van onze beste stemmen werden regelmatig afgeleid door de fraaie mannelijkheid en de tatoeages van onze stuur- en bootsman.

Amor, amor, amor....ja dat werd geïnspireerd meegezongen.

Aan boord konden we bij de voorzitster voor een kleine vergoeding taxfree levensmiddelen inkopen.

En dat was de moeite waard.

Je kon het zo gek niet verzinnen of het lag wel de schappen.

En ook het winkelpersoneel was vriendelijk en behulpzaam.

Soms vergaten we wel eens waarvoor we hier waren en dan greep de dirigent ( even de Leffe opzij gezet ) in en werd er een gedragen "Tibie Poem" of een unfotgettable "Irish Blessing" gezongen.

Dit tot grote vreugde en bewondering van de mensen op passerende scheepjes of op de recreatief gelegen eilandjes.

Ja onze liederen droegen ver op deze zwoele zomeravond. Hoe anders was het vorig jaar toen wij geïsoleerd tussen het riet van het Kleiwegkwartier ons publiek nauwelijks konden zien, dan wel bereiken.

Aan boord zongen wij lustig verder en wie problemen kreeg met de stembanden - niet iedereen is gewend tegen de wind in te zingen - kon bij onze scheepskoks een smeerseltje halen, dat wonderen deed. Ook de spatels waren heerlijk krokant.

Samen zingen heeft iets tijdloos. Het is voorbij voor je het weet. Zo ook nu. Ineens viel de avond in en stuurde onze stuur ons terug langs de inmiddels diepzwart eilanden en over goudgeel gekleurde wateren.

Eenmaal aan land was goed te zien dat kangeroes het liefst in de schemering naar buiten komen, of was het de drank die dit fenomeen veroorzaakte.
Toen ik 'm aanraakte begon-ie wel spontaan te glimmen. En dat is mooi.

Onder de transferboog van het Plaswijckpark was er nog een moment voor stilte en blijde verwachting.

Onze dirigent werd verrast met een prachtig boeket en gepassioneerde kussen van onze voorzitster.
Nogmaals schalde het Amor, amor, amor. Nu over de Ringdijk ( what's in a name ).