Seizoensafsluiting en Kerstconcert.

Het is vrijdagavond 16 december als de meeste leden van het Rootskoor zich verzamelen in de serre van Djoj om daar gezamelijk te genieten van het aangeboden kerstdiner.

Het is er warm en gezellig.

Alles, aanwezigen, tafeldecoratie, eten en koorleden.......alles wijst op harmonie.

Jammer van de vulkanische schilderijen aan de muren, die zijn net een beetje te....
Geen Bertjes ( nu ook in de Djoj-krant ) zal ik maar zeggen.

Dan is een blik vanaf de andere kant beter, met een fraai verlichte Kerstboom, een meeëtende ametist en tal van weerspiegelingen.

Dichter op de tafel kom ik nog meer in de Kerstsfeer. 

Licht, verbinding, samen zijn en heerlijke toetjes.

Onze dirigent had even zijn plek aan tafel verlaten en zo kon ik ook even met bijna alle zintuigen genieten van het heerlijke nagerecht, dat op een tantra-avond niet misstaan zou hebben.

Daarna  spoedden wij ons naar onze fraai verlichte concertzaal, alwaar Herbert ons een aantal losmaak-oefeningen voor deed die ( mits goed uitgeoefend ) tot het nogmaals beleven van het Kerstdiner konden leiden.

En na een Angolees kerstdansje van Waldemar Bastos werd het tijd om ons Kerstrepertoire te brengen.

Op voorstel van Herbert schaarden wij ons rond een virtuele kribbe midden in de zaal. Zoals een ieder kan zien was het wel een low-budget-concert, maar in deze overmatig materieële tijd wel vernieuwend.

Sommigen benaderden daarbij het kribje tot op voetafstand.

Daarna gingen wij staand en soms licht dansend verder.

Sfeervol en ingetogen, zoals wij ook kunnen zijn.

Theo had inmiddels weer alle laden opgetrokken door een eigen lied te schrijven waarin iedereen, jong en oud, nieuw en veteraan, sopraan tot bas "Wellekome "werd geheten.

Het geheel fraai geïllustreerd ook ( hier helaas niet zichtbaar ).

Herbert	Welkomstlied 2016 U zijt wellekome Herbert lieve Heer U rekt en strekt heel soepel zet voeten pijnlijk neer. U zijt wellekome Ja, jij lieve knuffelbeer Roots ziet jou graag komen Vol vreugde telkens weer Kyrie eleis
Sopranen	Jij bent wellekome Vrolijke sopraan Je zingt het allerhoogste Geeft steeds de noten aan. Riek, Dorien, Lajla en zus Margreet en Marjolein, Marleen, Karen en Heleen M-J, Hannie, heel fijn Kyrie Eleis
Alten	Gij zijt wellekome Alten, allemaal Je zingt een toontje lager En maakt vaak veel kabaal Sandra, Hilde, Hanneke Franca, allen te saam Joke, Gudrun en Lena Je blijft altijd weer gaan Kyrie Eleis
Tenoren	U zijt wellekome In Djoj bij ons koor Met nóg een toontje lager Noemen we jou tenor. Ingrid, Thea en Doreen Maria doet graag mee Janneke, die van de Hoek Zingt altijd heel tevree Kyrie Eleis
Bassen	Gij zijt wellekome Ook al klink je laag De bassen brommen zuiver Van onder uit hun maag. Aart, een Haantje, Paul en Bert Zijn ons al jaren trouw Karel, Theo, Henk maakt zes Je schudt uit je mouw Kyrie Eleis
Nieuwe leden	Jij bent wellekome Kersvers op ons koor Ingeborg, Naomi Je zingt als nooit tevoor Joke, Peter, Marjolein We zijn heel blij met jou We hopen dat je blijven zult Je krijgt vast geen berouw Kyrie Eleis
Twee speciaaltjes	Jij bent wellekome Al ben je niet genoemd Door dit extra coupletje Worden jullie beroemd Coby jij knapt heel goed op Dat maakt ons allen blij Leny stak haar vinger op Heus, jij hoort er ook bij Kyrie Eleis

© TvdV/Roots 16-12-2016

Herbert en Franca werden in het bijzonder bedankt voor al hun inzet van dit jaar, inclusief een bloemetje.

 Daarna gingen wij nog door tot de kleine uurtjes, 

waarbij Janneke om 5 voor 12 Herbert verraste met het voor- en overdragen van een Elfje. En dat was zo leuk, dat zij het een paar keer mocht doen.

Het was weer mooi geweest en wij waren er al weer klaar voor: 13 januari, ons voorjaarsconcert.

 Henk, Rotterdam, 18 december 2016.

Roots for ever.

Hoe ik bij het koor ben terechtgekomen weet ik niet meer. Surfend op internet naar een koor in Rotterdam of via de site van Djoj op zoek naar muzikale activiteiten daar?

Waarom ik bij het koor gebleven ben, weet ik heel goed en ook dat ik dat al na de eerste avond mijn besluit genomen had.

Ik had  van tevoren mijn komst bij Franca aangekondigd en werd hartelijk ontvangen.

Een bijzonder koor; mensen die graag met elkaar muziek maken en daarvan genieten.

Nog steeds, na bijna 2 jaar, vind ik het een lust voor het oog om te zien hoe de dirigent zijn stemvork uit zijn broekzak haalt, zijn rechterbeen omhoog tilt en daar een tik met die stemvork op geeft, de stemvork naar zijn rechteroor brengt. Even is het stil en dan geeft hij met zijn linkerhand elke zangpartij een noot. 

Een lust voor het oor is om te horen dat deze ogenschijnlijke simpele handelingen in korte tijd een groep mensen de mooiste liederen kan laten zingen.

Zo zong ik die eerste avond, en met grote schroom, want ik vond dat ik niet kon zingen en wilde het zo graag, in het Engels, Frans, Russisch en Zuid-Afrikaans.

Die avond zongen we een lied dat mij deed denken aan de Graceland-tour van Paul Simon.

Ema Weni.

 Ik ben 29 jaar geleden naar een concert van Paul Simon met zijn Zuid-Afrikaanse band geweest. Het was een feest.

En wat ik nog op dat moment nog niet wist; ik was zwanger !

ROOTS

EEN BEGIN

NA HEFTIGE TIJDEN

IS ER WEER MUZIEK

GENIETEN

Janneke Hoek

P.S. Ik vind het overigens heel prettig om in dit koor te zingen, repeteren met en voor elkaar, zonder tijdsdruk. Geen optredens met kleren in het zwart in combinatie met een andere uniforme kleur

Seizoenstart Roots.

Het is vrijdagavond 15 januari 2016 en we gaan weer beginnen met het nieuwe koorseizoen.

Eerst is het nog wat stil in de zaal.

Terwijl in de bar van Djoj inmiddels veelvuldig en wangvullend het nieuwe jaar wordt toegewenst.

Dat alles bij een kopje thee.

En zo'n vers uit de oven zelf gebakken cake,waarvan de geur alleen al iedereen doet watertanden.

In het plastic, zo legt Thea mij later uit, zitten samengeperste dadels met noten zonder toevoeging. Ik mag er zelfs een stukje van afknabbelen.

Een aanrader.

En dan is het zo ver. 

Onze dirigent, met wie het heel goed gaat, doet ons een aantal verstrekkende poweryoga- oefeningen voor, die wij min of meer proberen te imiteren.

Dat maakt ons heel los zodat we ons heerlijk kunnen uitdansen op Angolese muziek van Waldemar Bastos. Iedereen wordt er vrolijk van. 

Iets dat onze dirigent graag vastlegt.

Na een Franse canon over vuur en blauwe lucht en nog een ander lied komen we bij een studiemoment: "Aller Auge warten auf dich, Herre". En dat doen we...........onze ogen richten op Herbert. Gelukkig gaan we niet verder dan "dein milde Hand", want het Zuid Afrikaans volkslied wacht op ons.

Na een korte wat langere pauze is het tijd voor de groepsfoto. Omdat we er allemaal op willen is Peter bereid deze taak op zich te nemen.

Iedereen is natuurlijk blij dat hij of zij op de foto mag en er wordt zelfs gezongen.

Het resultaat is er dan ook naar.

Dan zingen we nog een Aza Lazem, een Rhythm of Life en nog veel meer, waarna we afsluiten met een Irish Blessing, die passanten in de gang stil doet staan om met gesloten ogen te luisteren.

The Voice of Roots.

Als dat niet mooi is.