Seizoensafsluiting Rootskoor in de Hoflaankerk.

 

  Met het naderen van de Kerst kwam ook weer het idee en het verlangen naar een mooie afsluiting van dit zangseizoen. In het verleden gebeurde dat met een verzorgde maaltijd ( door anderen of onszelf ). Deze keer kwam het seizoen-einde wat sneller dan verwacht: 14 december i.p.v. 21december. Ook waren we recent verhuisd van Pro Rege naar de Witte Zaal in de Hoflaankerk.

De diverse commissieleden besloten na overleg het dit jaar anders te doen: een vroege start met een voorzitronde in de bar. Theo liet het ons weten. Het liefst met een rood accent.

 Sommigen namen dit heel serieus ( totaal rood ), anderen iets minder. Het maakte niet uit, de sfeer was gelijk optimaal. Daarna officieel zingen, een drankpauze met tot slot een bonte Kerstavond o.l.v. het duo Marjanne ( speciaal ingevlogen ) en Hans.

Over het officiële repertoire bestond geen twijfel. Onze Amsterdamse engel stuurde ( heel modern ) zijn aankondiging via de app.

Inmiddels werd de zaal door andere engelen in de juiste sfeer gebracht met lichtsnoeren die van overal bijeen waren gekomen voor deze viering.

Nadat Herbert ons met toepasselijke oefeningen  stem- en andere banden liet oprekken werd het tijd voor een in-dance. Dit maal op Stuck in the middle van Steelers Wheel. De onmiddellijke herkenning van dit wat leeftijdsgebonden lied droeg bij aan de sfeer tijdens de uitvoering. Er kwam ook veel ter sprake.

Daarna begon het serieuzere werk. Een combinatie van instuderen en tegelijk uitvoeren, met een Herbert die strooide met toonaarden zodat het uiteindelijk harmonisch klonk. Daarna had iedereen dorst en daar kwamen Marjolein, Peter en hun onafscheidelijke assistent in beeld.

Zij schonken een aantrekkelijk ogende en verwarmende Glühwein voor ons in, voorzien van een vitaminerijk waaiertje. Er waren Frankiaanse groentesnacks, marsepeinen bolletjes ( ja, zoet kan ook heel goed ), maar het hoogtepunt lag ook nu weer bij de schier eindeloze stroom bitterballen van Peter. 

 

Een tweede glas Glühwein ( door Peter omgetoverd in een soort van vloeibare rumboon ) deed het goed. Ik kreeg een rendiergevoel en wilde snel naar boven om met de belletjes ( ja Marjanne en Hans hadden alles uit "de kindertijd" als hulpstukken meegenomen ) te spelen. 

Echt een rammelaar voor iedereen. 

Zij hadden ook een leuk boekje gemaakt met allerlei kerst- en andere liedjes speciaal voor deze community-singing. Tussendoor deden we wat zoekoefeningen, maar dat maakte alleen maar nieuwsgierig. Hans en Marjanne speelden en zongen en na het lezen van de tekst deden we allemaal van harte mee.

Dat gold ook voor de aanwezige bekroonde bestuursleden.

Daarna was er nog tijd voor wat nazingen in de zaal of nazitten in de bar. Tot in de kleine uurtjes.

Het was weer top geweest. Met dank aan alle scheppers daarvan. Als verlichte sterren verdwenen wij in de nacht om elders verder te stralen.

Rotterdam,14 december, Henk van der Veen.

Fotografie: Theo, Henk.