Kerstavond Rootskoor Rotterdam 2015

Terwijl we onze lippen nog aflikten van het Kerstdiner bij Djoj in 2014, was het al weer zover:

Vrijdag 18 december 2015.

En opnieuw kwamen wij allen tesamen, het koor, oud-koorleden, parttimers. Gewoon tesamen bij Djoj. En weer bracht de kok een voortreffelijk Kerstdiner ter tafel dat door Peter op professionele wijze geserveerd werd.

Speciaal voor deze gelegenheid had hij zelfs een fraaie Kerstboom met lichtjes geplaatst. Of Bert deze gesponsord had weet ik niet, maar mooi stond-ie er wel.

Het diner werd besloten met een toetje dat bestond uit een flensje, dieprode kersen en slagroom.

Op dat moment - bij het zien van deze kersen ? - brandde het koor los met een gepassioneerd: Amor, Amor, Amor.

Ja de stemming zat er goed in en werd voortgezet in zaal 3. Deze keer geen rekken en strekken om de spijsvertering te sparen , maar een vrolijke dans op Missisippi, in een uitvoering van Hans Theessink en Ry Cooder ( het gesprek van de dag bij de sopranen ). Zelfs de meest stijve spieren werden zo toch lichtjes aangesproken.

 Intussen had Theo ook de lichtjes ontstoken. Hier en daar met interruptie, maar ja het zijn soms ook donkere tijden.

Voor ons het moment om een levende Kerststal te maken, waar omheen wij ons als herders, dan wel schapen konden voegen.
En daarbij werd gezongen : Puer natus in Betlehem.
En natuurlijk : Entre le boeuf et l''ane gris.
( voor die rollen wilde niemand tekenen ).

Onze "Maria en kleine Jezus ( vandaag een meisje)" konden zo nog heerlijk nagenieten van de warme kersen met slagroom die zij kort tevoren in de herberg genoten hadden..

In het kader van  "Nu sijt wellekome" en de ledenwerving in het algemeen hadden Theo en Margreet een welkomstlied geschreven. En al onze namen kwamen er in voor.

Deze avond was de premiere.

( Zie elders in dit Rootsblog ).

Het werd uit volle borst gezongen.

Eenmaal op stoom gekomen zongen we ook Tobis: Dobry wecir tobi; Zweeds: Strälande Juul: Spaans: El alma que ( kekee ) anda en amor en nog veel meer stemmigs.

Maar een Kerstconcert is geen Kerstconcert als er geen Stille Nacht, Heilige Nacht wordt gezongen.

Deze keer deden wij de Duitse versie.

Daarna moest Herbert van de Commissie Aanwas iets uitpakken. Dat was spannend en het riep ook veel nieuwsgierigheid op. 
Het was de flyer die ons koor een grotere bekendheid zal geven.

We kregen er allemaal 2. Een voor onszelf. Een voor een ander toekomstig lid.

Zo kan het volgend jaar nog knap druk worden!

 En nadat we met een Irish Blessing van dit seizoen en elkaar afscheid hadden genomen werd het tijd voor de bar. En daar werd tot in de kleine uurtjes doorgezongen.

Oud-Hollands repertoire, maar ook Perry Como's Christmas Songs.

Het was weer mooi geweest. Dat vonden de schaapjes ( ze waren geteld ) ook.

 Henk.