Hoe
ik bij het koor ben terechtgekomen weet ik niet meer. Surfend op internet naar
een koor in Rotterdam of via de site van Djoj op zoek naar muzikale
activiteiten daar?
Waarom
ik bij het koor gebleven ben, weet ik heel goed en ook dat ik dat al na de
eerste avond mijn besluit genomen had.
Ik
had van tevoren mijn komst bij Franca aangekondigd en werd hartelijk ontvangen.
Een
bijzonder koor; mensen die graag met elkaar muziek maken en daarvan genieten.
Nog
steeds, na bijna 2 jaar, vind ik het een lust voor het oog om te zien hoe de
dirigent zijn stemvork uit zijn broekzak haalt, zijn rechterbeen omhoog tilt en
daar een tik met die stemvork op geeft, de stemvork naar zijn rechteroor
brengt. Even is het stil en dan geeft hij met zijn linkerhand elke zangpartij
een noot.
Een
lust voor het oor is om te horen dat deze ogenschijnlijke simpele handelingen
in korte tijd een groep mensen de mooiste liederen kan laten zingen.
Zo
zong ik die eerste avond, en met grote schroom, want ik vond dat ik niet kon
zingen en wilde het zo graag, in het Engels, Frans, Russisch en Zuid-Afrikaans.
Die
avond zongen we een lied dat mij deed denken aan de Graceland-tour van Paul
Simon.
Ema
Weni.
Ik
ben 29 jaar geleden naar een concert van Paul Simon met zijn Zuid-Afrikaanse
band geweest. Het was een feest.
En wat ik nog op dat moment nog niet wist; ik was zwanger !
ROOTS
EEN BEGIN
NA HEFTIGE TIJDEN
IS ER WEER MUZIEK
GENIETEN
Janneke Hoek
P.S. Ik vind het overigens heel prettig om in dit koor
te zingen, repeteren met en voor elkaar, zonder tijdsdruk. Geen optredens met
kleren in het zwart in combinatie met een andere uniforme kleur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten